- буғз
- [بغض]а1. кит. кина, адоват, душманӣ: буғзу адоват2. маҷ. зиқӣ, гирифтагии хотир, бухс (гуфт.), кудурат; буғзи дилро баровардан (кафондан, холӣ кардан) хафагиро баровардан, ғамгиниро аз худ дур кардан; дил холӣ кардан, ҳасрат карда тасалло ёфтан; дил буғз кардан зиқ шудан, дилтанг шудан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.